1) Θέσπιση νόμων και κανόνων των οποίων η τήρηση θα είναι υποχρεωτική για τις μεταλλευτικές εταιρείες, όπου κι αν δραστηριοποιούνται. Οι εταιρείες να υποχρεωθούν να αναλαμβάνουν την οικονομική ευθύνη των καταστροφών που προκαλούν. Η σθεναρή αντίδραση της μεταλλευτικής βιομηχανίας στη θέσπιση τέτοιων κανόνων αλλά και η αδιαφορία της για την τήρηση της υπάρχουσας νομοθεσίας (όπου αυτή ισχύει) δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες για τους στόχους της.
2) Να σταματήσει η επιδότηση της μεταλλευτικής βιομηχανίας από Κυβερνήσεις και Διεθνείς Οργανισμούς, η οποία οδηγεί σε μια στρεβλή “ανάπτυξη” ενός τομέα σε βάρος όλων των άλλων, στη συντήρηση ύπαρξης ενεργοβόρων και εργασιοβόρων παραγωγών, στην αύξηση του "κρυφού" κόστους για τις κοινωνίες, σε εμπόδια αντικατάστασης παρωχημένων τεχνικών με νέες και σε ιδιότυπη εξάρτηση περιοχών, κοινωνιών και ολόκληρων κρατών από τη μεταλλευτική δραστηριότητα και σε τελευταία ανάλυση όχι μόνο στη συντήρηση ακλλά και στην αύξηση της φτώχιας.
3) Παροχή νομικής και επιστημονικής στήριξης στις τοπικές κοινότητες που απειλούνται ή πλήττονται από τέτοιες δραστηριότητες ώστε να αρθρώσουν λόγο, να αποτρέψουν τη δημιουργία τετελεσμένων, να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά τους και να δούν και άλλες προπτικές για την οικονομική και κοινωνική τους ανάπτυξη
2 σχόλια:
Για τη Λάρκο:
http://antigoldgreece.wordpress.com/category/%ce%bb%ce%b1%cf%81%ce%ba%ce%bf/
Διακήρυξη του Λονδίνου:
http://www.minesandcommunities.org//article.php?a=8245
Δημοσίευση σχολίου