Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΚΕΛΙ !

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Εκατοντάδες παιδιά, ναι στην κυριολεξία παιδιά, βρίσκονται αυτή τη στιγμή μέσα σε υγρές και σκοτεινές φυλακές. Το «σωφρονιστικό σύστημα» δεν κάνει, βλέπετε, διακρίσεις. Διακατέχεται σε όλα τα επίπεδα από την ίδια «τυφλή», εκδικητική και τιμωρητική αντίληψη. Κάνει πως δεν βλέπει ότι οι φυλακές ανηλίκων είναι αποτέλεσμα μιας κοινωνικά άδικης πολιτικής, που δημιουργεί τους όρους και τις προϋποθέσεις για την «παραβατικότητα». Κάνει πως δεν βλέπει ότι οι φυλακές ανηλίκων είναι ο προθάλαμος για τις φυλακές ενηλίκων. Κάνει πως δεν βλέπει ότι η απουσία ενός δικτύου πρόληψης, φροντίδας και προστασίας του παιδιού και του εφήβου, είναι αυτή που εντείνει τη φτώχεια, τις ανισότητες και τις διακρίσεις.Λύση δεν μπορεί να είναι ο εγκλεισμός και η τιμωρία. Λύση δεν μπορεί να είναι η δια της βίας «συμμόρφωση». Λύση δεν μπορεί να είναι η παραμονή των εφήβων σε κελιά χωρίς μόρφωση και ιατρική φροντίδα.Διεκδικούμε την κατάργηση των φυλακών ανηλίκων και τη δημιουργία εναλλακτικών θεσμών ισότιμης και δημιουργικής ένταξης των παιδιών και των εφήβων στο κοινωνικό σύνολο.
Για να υπογράψετε στείλτε email γράφοντας και το όνομά σας, το επάγγελμα και τη πόλη σας στο kratoumenoi@yahoo.gr

1 σχόλιο:

Φιλάρετος είπε...

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης ελάχιστα ανταποκρίθηκε στο αίτημα της κοινωνίας για λιγότερη φυλακή και για μέτρα εναλλακτικής τιμωρίας και κράτησης. Παρά την εφάπαξ απόλυση κρατουμένων με μικρές ποινές και την προσωρινή ανακούφιση των φυλακών, παρά την κατασκευή νέων φυλακών, αν δεν αντιμετωπιστούν τα κοινωνικά αίτια παραβατικότητας (ανεργία, φτώχεια, ανασφάλεια), καθώς και η υπερποινικοποίηση των αδικημάτων και η υπερβολική αυστηρότητα των δικαστών, οι φυλακές θα γεμίζουν και η ανασφάλεια της κοινωνίας θα μεγαλώνει.
Στις φυλακές βρίσκονται εκείνοι οι παραβάτες που διέπραξαν αδικήματα που τιμωρούνται. Γιατί υπάρχουν και αδικήματα που δεν τιμωρούνται, όπως είναι η καταπάτηση δημοσίων εκτάσεων, η τοκογλυφία των τραπεζών, η ναυσιπλοϊα ακατάλληλων καραβιών που βυθίζονται, ο θάνατος εργατών από τα εργατικά λεγόμενα ατυχήματα (;).

Ο μεγαλειώδης αγώνας των κρατουμένων σε όλη την Ελλάδα ανέδειξε ένα νέο υποκείμενο με φωνή και αυτογνωσία, ικανό να διεκδικεί και να κατακτά, με την βοήθεια και των «απέξω», μικρές και μεγάλες νίκες, και τούτο δεν είναι μικρό ζήτημα. Γιατί οι μικρές αλλαγές που γίνανε στο νομοσχέδιο δεν ήταν το κύριο. Το κύριο είναι ότι η κοινωνία άρχισε να προβληματίζεται για την ηθική νομιμοποίηση του εγκλεισμού των μελών της, όσο και για την αποτελεσματικότητα αυτού του θεσμού. Ακόμη άρχισε να διεκδικεί τον κοινωνικό έλεγχο των λεγόμενων σωφρονιστικών καταστημάτων και την κατάργηση των φυλακών των ανηλίκων.

Για μας δεν τελείωσε τίποτε. Θα συνεχίσουμε μαζί με τις οργανώσεις που δραστηριοποιούνται για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα τον αγώνα όχι μόνο για λιγότερη φυλακή, αλλά - για όσον καιρό υπάρχουν - για ανοιχτές και καθαρές φυλακές.

Ανοιχτές στον κοινωνικό έλεγχο, ανοιχτές στην επικοινωνία και την κοινωνική επανένταξη, ανοιχτές στο αίτημα για την αναίρεσή τους.

Και καθαρές από τη διαφθορά, τα ναρκωτικά, τις μεσαιωνικές συνθήκες κράτησης. Είμαστε μόνο στην αρχή.