Ε, σας μιλάω, δεν ακούτε;
Τι; πως; Σκιές είστε;
Και πως τάχα ν' ακούσετε;
Πλημμύρισε σκιές ο κόσμος.
Κάλυψε τα πάντα η σιωπή
Κάθε ήχος, μια γιορτή, μια ανάμνηση αλλοτινών εποχών.
Οι άνθρωποι τότε δε κρύβονταν, πίσω από τις σκιές τους.
Μιλούσαν, τραγουδούσαν, θορυβούσαν.
Δίχως φόβο, δίχως ντροπές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου