(*) Αυγή 14/12/2008 και η φωτο το ίδιο
Οι ταραχές που σάρωσαν την Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες, και που όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστούν στο άμεσο μέλλον, θυμίζουν γιατί η πιο σημαντική εθνική εορτή είναι η ημέρα του "Όχι". Η επέτειος του "όχι" αφορά την 28η Οκτωβρίου του 1940 όταν ο Ιωάννης Μεταξάς, ηγέτης της Ελλάδας εκείνη την περίοδο χρησιμοποίησε μόνο αυτή τη λέξη για να απαντήσει στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι να επιτρέψει στην Ιταλία να εισβάλει στην Ελλάδα σπρώχνοντας έτσι τη χώρα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όταν οι Έλληνες λένε όχι το εννοούν. Η εξέγερση είναι βαθιά ριζωμένη στην ελληνική ψυχή. Οι φοιτητές και οι μαθητές που πολιορκούν σήμερα τα αστυνομικά τμήματα της χώρας και προσπαθούν να ρίξουν την κυβέρνηση συμμετέχουν με τον τρόπο τους σε μια τελετή μύησης. Μπορεί να είναι η γενιά του iPod αλλά είναι επίσης οι κληρονόμοι μιας παράδοσης αιώνων σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες πήδαγαν από τους γκρεμούς επιλέγοντας τον θάνατο παρά να πέσουν στα χέρια των οθωμανών εισβολέων της Ελλάδας.
Το επίκεντρο της εξέγερσης αυτού του Δεκέμβρη είναι το Πολυτεχνείο της Αθήνας όπου οι φοιτητές βγαίνουν στον δρόμο με καρότσια του σούπερ μάρκετ για να μαζέψουν πέτρες και κομμάτια από μάρμαρο που χρησιμοποιήθηκαν στις επιθέσεις της προηγούμενης νύχτας. Το Πολυτεχνείο αποτελεί το σύμβολο της σύγχρονης εξέγερσης.
Στις 17 Νοέμβρη 1973, τα τανκς της τότε εξαετούς στρατιωτικής δικτατορίας έριξαν τη μεταλλική πύλη του ιδρύματος για να καταστείλουν μια φοιτητική εξέγερση εναντίον των συνταγματαρχών. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι άγνωστος ακόμη και σήμερα αλλά θεωρείται ότι περίπου 40 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Η θυσία του Πολυτεχνείου ήταν τόσο σημαντική ώστε οι αρχιτέκτονες του νέου συντάγματος μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας θέσπισαν το δικαίωμα στο άσυλο, απαγορεύοντας έτσι στις αρχές να εισέρχονται στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Γι' αυτόν τον λόγο και οι τόποι μάθησης αποτελούν τα ορμητήρια για το σημερινό κύμα βίας, γεγονός επίσης που εξηγεί γιατί πολλές από τις ταραχές ξέσπασαν σε πόλεις που φιλοξενούν πανεπιστήμια.
Οι φοιτητές και μαθητές μπορούν να συνεχίσουν ελεύθερα τις διαδηλώσεις τους αφού οι καθηγητές τους κήρυξαν τριήμερη απεργία. Παρότι πολλοί από τους σημερινούς διαδηλωτές δεν είχαν γεννηθεί όταν ή πύλη του Πολυτεχνείου γκρεμιζόταν από τα τανκς, η θυσία των φοιτητών του είναι βασικό συστατικό του μαθήματος δημοκρατίας που λαμβάνει κάθε παιδί στην Ελλάδα.
Η λανθάνουσα ελληνική περιφρόνηση για την αστυνομία που ξέσπασε τώρα τόσο ορμητικά έχει τις ρίζες της στη δικτατορία όταν οι αστυνομικοί θεωρούνταν όργανα των συνταγματαρχών και προδότες του λαού. Ο θάνατος του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τα χέρια του έμπειρου 37χρονου αστυνομικού προκάλεσε ένα κύμα βίας σε εθνικό επίπεδο πρωτοφανές μετά τη δικτατορία.
Παραμένει ασαφές πάντως αν το κύμα αυτό θα προκαλέσει την πτώση του αντιδημοφιλούς συντηρητικού πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή. Είναι πρώρο επίσης να θεωρήσουμε τις ταραχές ως την ελληνική επανάληψη της παρισινής εξέγερσης του 1968. Μια από τις νηφαλιότερες παρατηρήσεις προήλθε από τον Νίκο Κωνσταντάρα, αρχισυντάκτη της "Καθημερινής", μιας από τις εγκυρότερες και πιο αξιόπιστες εφημερίδες της Ελλάδας.
Σε ένα εντιτόριαλ που τιτλοφορείται "ο έφηβος μάρτυρας της οργής", ο κ. Κωνσταντάρας έγραψε ότι το αίμα του Γρηγορόπουλου "θα χρησιμοποιηθεί για να ενοποιηθούν εντελώς ανόμοια παράπονα και διαμαρτυρίες σε μια ενιαία πλατφόρμα δίκαιης οργής εναντίον όλων των δεινών της κοινωνίας μας". "Πολύ σύντομα θα γίνει σημαία ευκαιρίας για οποιονδήποτε καταμαρτυρά κάτι ενάντια στο κράτος, την κυβέρνηση, το οικονομικό σύστημα, τις ξένες δυνάμεις, τον καπιταλισμό και οτιδήποτε άλλο. Αν η Ελλάδα ήταν ήδη δύσκολο να κυβερνηθεί, θα τεθεί τώρα εκτός ελέγχου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου