(*) Από την Αυγή της 24/6/12
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=697527
Μέσα στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, ποια εναλλακτική πολιτική θα μπορούσε να ακολουθήσει η κυβέρνηση, αν ήθελε να ξεφύγει από τα χνάρια του Μνημονίου; Τι θα μπορούσε να ζητήσει ο Αντ. Σαμαράς από τη Σύνοδο Κορυφής, αν υποτεθεί ότι ξαναθυμόταν τον αντιμνημονιακό εαυτό του;
Πρώτον, τα κεφάλαια που πηγαίνουν στις τράπεζες για ανακεφαλαιοποίησή τους, να μην καταγράφονται στο ελληνικό δημόσιο χρέος και να μην χρειάζεται η αποπληρωμή τους από το ελληνικό δημόσιο. Αντίθετα, να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν από το EFSF-ESM στις τράπεζες με το πρώτο να λαμβάνει ως αντάλλαγμα κοινές μετοχές τους, και, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και την EBA (European Banking Authority), να επιβλέπει την εξυγίανση των τραπεζών.
Δεύτερον, moratorium των αποπληρωμών προς την τρόικα για ένα έτος και για όσο καιρό ο ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας είναι κάτω του 2%. Όταν ο ρυθμός αυτός ξεπεράσει το 2%, τότε οι αποπληρωμές ξεκινούν και πάλι σταδιακά για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται.
Τρίτον, άμεσες ξένες επενδύσεις σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα από consortium της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων (ΕΤΕν) (με έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις) - και με χρηματοδότηση που θα προκύψει από έκδοση ομολόγων των δύο αυτών οργανισμών, ασφαλιζόμενων αν χρειαστεί από έκδοση ασφαλιστηρίων από το EFSF-ESM (υπέρ των ομολογιούχων).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου