Η εποχή μας έχει πέσει χαμηλά και η φιλοσοφία ζει το
τέλος της. Μετά από αυτήν υπάρχει χώρος για μια ανοιχτή ποιητική σκέψη.
Πέρα από την ποίηση του ανθρώπου με τη λυρική έννοια,
υπάρχει η ποιητικότητα του κόσμου που είναι πιο δυνατή. Και η ανθρώπινη ποίηση
είναι ένα ανταύγασμά της. Με ενδιαφέρει η ποίηση που ξεφεύγει από όλα τα όρια
και φτάνει σε ένα ύπατο σημείο όπου συντρίβεται, συντρίβοντας και τον ποιητή
της.
Σήμερα η φιλοσοφία δεν μπορεί να υπηρετήσει τίποτα και
κανέναν. Σήμερα, μόνο ως πλανητική σκέψη μπορεί να τα θέσει όλα υπό ερώτηση και
να δώσει αινιγματικές απαντήσεις.
Η Δημοκρατία μένει ουτοπική, δηλαδή δεν έχει πουθενά τόπο
να πραγματοποιηθεί. Το ίδιο της το νόημα μας ξεφεύγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου