Θα ήθελα, να είσαι μπλε, σαν του ουρανού το χρώμα
Να σε κοιτώ, όταν φιλώ, τα πόδια σου στο χώμα
Να χάνομαι όταν πετώ, στο απέραντο γαλάζιοΓιατί έτσι αισθάνομαι, σφιχτά σαν σ' αγκαλιάζωΝα μοιάζει, σαν να το'σκασε φιγούρα του PicassoΚι ας είναι το δικό σου μπλε, περισσότερο γαλάζιοΚι αν συννεφιάζει αγάπη μου, καθόλου δεν πειράζειΑπλώς το ουράνιο χρώμα σου, λίγο θα ξεθωριάζειΠροέλευση εξωτική, σαν αφρικάνικο κρίνοΝα σε μυρίζω να σωθώ, σαν σε κοιτώ και σβήνωΝα είναι η υφή σου απαλή, σαν το πουκάμισσό μουΝα σε φορώ επάνω μου, να σ' έχω φυλαχτό μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου