Διαπιστώσεις για το μεταβαλλόμενο χαρακτήρα της εποχής μας

Του Δημήτρη Βασιλείου, Οικονομολόγου, MSc., Ph.D

• 

  Χιλιαδού - Φώτο Βαγγγέλη Μακρή

  Ο καπιταλισμός μισό αιώνα τώρα, από την λεγόμενη ενεργειακή κρίση τού 1973, έχει μπει στο δρόμο της μετεξέλιξής του σε ένα ανώτερο, του κρατικο-μονοπωλιακού, στάδιό του.
• Μέσα από συνεχώς κλιμακούμενες και οξυνόμενες κρίσεις, αλλά και την ιστορικής σημασίας νίκη του (1991) επί του αποτυχόντος σοσιαλιστικού πειράματος που ξεκίνησε με την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, διαμορφώνει το νέο του στάδιο, αυτό του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού.
• Ο παγκοσμιοποιημένος ολοκληρωτικός καπιταλισμός στην επέλαση για την επικράτησή του, συμπαρασύρει και διαλύει όλες τις μέχρι τώρα υφιστάμενες δομές, εθνικές και διεθνείς, επιδιώκοντας τη δημιουργία νέων, που να εκφράζουν και να υπηρετούν τον υπό διαμόρφωση νέο συσχετισμό δυνάμεων στη γη, στη θάλασσα και στο διάστημα.
• Η ιστορικά πρωτοφανής, γιγαντιαίων διαστάσεων, συσσώρευση κεφαλαίου και με την, απόλυτα προς το συμφέρον του, αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, έχει οδηγήσει στην δημιουργία ισχυρότατων παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών.
• Αυτοί, οι παγκόσμιοι οικονομικοί κολοσσοί, βρίσκονται ήδη σε ένα συνεχή, ανηλεή και αδίσταχτο πόλεμο για ένα νέο μοίρασμα του κόσμου, για ένα νέο μοίρασμα των αγορών, των δικτύων και των σφαιρών επιρροής.
• Στην υπηρεσία αυτών των παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, διατελούν (ας το πούμε ευγενικά) όλοι οι υφιστάμενοι κρατικοί και διεθνείς θεσμοί, όλοι οι κρατικοί παράγοντες ανά την υφήλιο - υπηρέτες, λακέδες, αυτοφωράκηδες, υψηλόβαθμο και καλοπληρωμένο αναλώσιμο υλικό.
• Οι διάφοροι Διεθνείς Οργανισμοί – Ο.Η.Ε., Παγκόσμια Τράπεζα, Δ.Ν.Τ., Π.Ο.Υ. κ.α., όπως και το λεγόμενο Διεθνές Δίκαιο, είναι θεσμοί και οργανισμοί ξεπερασμένοι. Δημιουργήθηκαν μετά τον Β’ Π.Π. για να υπηρετήσουν τον καπιταλισμό εκείνης της περιόδου, ο οποίος, πέραν των άλλων, βρίσκονταν σε μια σύγκρουση «ζωής ή θανάτου» με τον τότε σοσιαλισμό. Σήμερα, στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού και με τον σοσιαλισμό ηττημένο, αυτοί οι διεθνείς θεσμοί και οργανισμοί όχι μόνο είναι ξεπερασμένοι, αλλά αποτελούν «βαρίδια» στην περαιτέρω ανάπτυξη του συστήματος. Για τον λόγο αυτό η «Διεθνής» του καπιταλισμού αναζητεί και δημιουργεί νέους κανόνες και νέους διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι να εξυπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα και την ανάπτυξή του.
• Σ’ αυτό το πλαίσιο του εξελισσόμενου παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, ο οποίος ψάχνει «τα νέα του πατήματα» και τις νέες του ισορροπίες, διεξάγεται ο ανηλεής και αδίσταχτος πόλεμος μεταξύ των παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών για το νέο μοίρασμα του κόσμου, λαμβάνοντας διάφορες μορφές: στρατιωτικός, εμπορικός, οικονομικός, χρηματιστηριακός, ενεργειακός, τεχνολογικός, βιολογικός, ψυχολογικός, οικολογικός, διαστημικός… Ένας πόλεμος, στον οποίο χάνονται ανθρώπινες ζωές, χωριά και πόλεις εξαφανίζονται, το περιβάλλον καταστρέφεται, χώρες διαλύονται!