δυο κομμάτια χρυσού στα μαλλιά μου
μινόρε έρωτα παίζουν τ΄αστέρια μου
σατέν δεσμίδες κυλούν στην ποδιά μου
Σκύβω να πιάσω το φίνο μετάξι, μα
νιώθω ένα κόμπο στεγνό να με πνίγει
μία σου λέξη φτάνει να διώξει απλά
τη γκρίζα ομίχλη που ζει στην καρδιά μου...
ήρθε η λέξη, τα λόγια ...κοχύλια υγρά
στάζουν το βάλσαμο, χρώμα στο γκρίζο
χρυσός...ασήμι με λούζουν, δώρα ακριβά
κ΄εγώ με λίπασμα ζωής τα ραντίζω
Υ.Γ: Οι εικαστικοί ψάχνουν να βρούν την ουσία του έργου τους σχηματίζοντας μορφές, σώματα, φόρμες ...μα η ουσία του ερωτικού γλυπτού βρίσκεται ακριβώς μέσα στην αναζήτησή της και την άγνοιά της, με τη γοητεία του ταξιδιού αυτού να συνεπαίρνει μόνο τους άγνωστους ποιητές της ζωής. Σ΄αυτούς και το παραπάνω αφιέρωμα! (5/2/2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου