Αχμάτοβα, 1922. Ζωγράφος Κουζμά Πετρόφ - Βόντκιν. Κρατικό Ρωσικό Μουσείο της Αγίας Πετρούπολης
Η Άννα Αντρέγιεβνα Αχμάτοβα (А́нна Андре́евна Ахма́това, γεννηθείσα Γκόρενκο, Го́ренко, 23 Ιουνίου 1889 - 5 Μαρτίου 1966) ήταν ποιήτρια, μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της «Αργυρής Εποχής» στην ποίηση της Ρωσίας.
Τελευταία πρόποση
Πίνω για το ερειπωμένο σπίτι,
Για την κακιά μου τη ζωή,
Για τη διπλή μας μοναξιά,
Και για σένα πίνω
Για τα ψέματα των χειλιών που με πρόδωσαν,
Για τη νεκρή παγωνιά των ματιών
Για τον αγενή και σκληρό κόσμο
Για το ότι ο Θεός δεν μας έσωσε.
(Μετάφραση Don Rigoberto)
Последний тост
Я пью за разорённый дом,
За злую жизнь мою,
За одиночество вдвоём,
И за тебя я пью,—
За ложь меня предавших губ,
За мертвый холод глаз,
За то, что мир жесток и груб,
За то, что Бог не спас.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου