Και τώρα; (Δ.Βασιλείου)

                                     

Όλων των πόνων οι λυγμοί

και των καημών οι στεναγμοί,

πα στη πλατεία άπλωσαν

και όνειρα κι’ ελπίδες,

κουράγιο αρματώθηκαν

κι’ απόφαση το πήραν,

να αρνηθούν όλοι μαζί

να ζουν μέσ’ στο χειμώνα.

Κι’ αφού το συμφωνήσανε

κοιτάχτηκαν στα μάτια.

 

Και τώρα;

 

Ποιος το χορό της άνοιξης

θα σηκωθεί, να σύρει πρώτος,

χωρίς τσαλίμια περιττά

κι’ εγωισμούς περίσσιους,

με σταθερό το βήμα του

και περηφάνια γνήσια

γι’ αυτούς που μπήκαν στο χορό

και τον ακολουθούν,

ώσπου το γλέντι να γενεί

καθάριο καλοκαίρι