ΕΦΤΑ ΕΦΤΑΣΤΙΧΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - Του Δημήτρη Βασιλείου

 

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Στης ζωής το ταξίδι

μόνιμος επιβάτης.

Με μια βαλίτσα στο χέρι

σ’ αναζητούσα

και σε συνάντησα.

Αγάπησέ με

μ’ όλα μου τα υπάρχοντα.

ΙΕΡΗ ΞΑΓΡΥΠΝΙΑ

                        Όνειρο ήσουν

                        ημέρας φωτεινής,

                        ξαγρύπνιας ιερής,

                        αιώνιας αγωνίας

                        κι’ έγινες ζωή.

                        Αγάπησέ με

                        γι’ αυτό που είμαι.

ΛΑΦΥΡΟ

Σε πολύκλαγγη μάχη επαλέψαμε

και με κατέκτησες

αιώνια υποταγή στην αγάπη σου

κράτησέ με σαν κρίνο λευκό,

αγάπησέ με

σαν λάφυρο,

στους νικητές που δεν παρέδωσες.

ΟΝΕΙΡΟ

Θέλω να σ’ αγαπώ

μα δεν μπορώ

το φως σου δεν αντέχω,

με την αθέατη πλευρά σου

αγάπησέ με

σαν όνειρο,

που μυστικό εκράτησες απ’ τους αιώνες.

   ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

Της ζωής μου το δρόμο

ανενδοίαστα ακολούθησα

και με οδήγησε στον απόκρυφο

παράδεισο της αγάπης σου

αγάπησέ με

σαν προφητεία,

που τα μέλλοντα του σύμπαντος ορίζει.

ΦΥΛΑΧΤΟ

Ηρεμίας δημιουργός

στο ανήσυχο πέλαγος των αισθημάτων,

απανεμιάς κολπίσκος

ευλογημένος από αιώνια αγάπη,

αγάπησέ με

σαν φυλαχτό,

που απ’ το κακό σ’ απομακρύνει.

ΥΠΑΡΞΗ

Στον ρου των αιώνων

σε έψαχνα,

εναγωνίως.

Ήξερα ότι υπάρχεις

και σε βρήκα.

Αγάπησέ με

έτσι, όπως είμαι.